Budgetcam Review | RED KOMODO

RED KOMODO

Begin december 2020 kreeg ik via Budgetcam de kans om de RED Komodo te testen. Ik wilde deze camera graag testen omdat ik zelf een RED EPIC heb en wilde zien hoe de KOMODO zich verhoudt tegenover zijn grotere broer.

Wie ben ik?
Laat ik even beginnen bij wie ik ben. Ik ben Bart Martens en ik ben DOP. Vanuit de passie voor extreme sporten zoals snowboarden en surfen ontstond een wil om deze acties vast te leggen op beeld. Hierdoor heb ik een dynamisch en intuïtieve manier van camerabeweging ontwikkeld om deze snelle actie vast te kunnen leggen op een creatieve manier.

In de afgelopen jaren is er een liefde voor narratief werk ontstaan waardoor snelle camerabewegingen evalueerde naar meer delicate en bewuste bewegingen waarbij framing een veel grotere rol speelt. Nu bekijk ik graag naar wat voor een stijl, beweging, belichting en kleuren het beste passen bij het verhaal of wat verteld moet worden. Het meeste draai ik (kort)films en commercials.

Ondertussen heb ik voor verschillende klanten/merken gewerkt zoals RED BULL, Jägermeister, Asics, Shell, en heb ik verschillende kortfilms gemaakt in zowel Nederland als België. Momenteel ben ik bezig met de pre-productie van een aantal kortfilms waaronder een in België.

Mijn showreel:
https://vimeo.com/384484204

Ok, genoeg gepraat over mijzelf, daarvoor zijn jullie hier niet. De KOMODO!

Eerste indruk
Mijn allereerste indruk toen ik de camera in mijn handen kreeg was: “Ah wat schattig!” De camera is zo enorm klein en licht dat je je echt afvraagt of dit wel een camera is en geen witte Rubikscube voor kleurenblinde mensen. Laat dit uiterlijk je echter niet voor de gek houden. Het beeld is namelijk behoorlijk goed. Maar daarover vertel ik later meer.

Het gebruik
Laten we beginnen bij het gebruiksgemak van de camera. Dit is voor mij eigenlijk het grootste pijnpunt van de Komodo. Het is niet de meest praktische camera in mijn ogen. Ja, hij is heel klein en licht en daardoor makkelijk op een Ronin te gebruiken of op/onder een drone te plaatsen. Echter is het schermpje wat bovenop zit niet echt handig. Het is heel klein en dus zeker niet te gebruiken als goede afkijk. Als je de camera dus hoog wilt plaatsen dan is het heel lastig om daarop instellingen te wijzigen.

Nu kan je dit enigszins oplossen door de app te gebruiken op je telefoon, echter vind ik die niet altijd even betrouwbaar. Soms druk je op REC en dan gebeurt er niets, het is nog niet echt optimaal om gebruik van te maken op een professionele klus. Daarnaast is er natuurlijk een mogelijkheid om gebruik te maken van de SmallHD Focus Pro met Komodo control. Hiervoor zou ik alleen de control kabel moeten hebben en die zat er helaas niet bij.

Dan nog een ander lastig ding. De fysieke REC knop die zich rechts op de camera bevindt. Dit is een enorm onhandige plek, vooral omdat het een heel klein knopje is die je niet duidelijk voelt als je de camera op de schouder hebt. Mijn EPIC heeft daar ook een REC knop maar die is een stuk groter en duidelijker te voelen. Er had veel beter nog een knop aan de linker kant (operators kant) kunnen zitten waardoor je veel sneller en makkelijker de knop kan vinden.

Helaas is dat nog niet alles van de camera wat ik onhandig vind. De camera heeft standaard 2 accu platen achterop wat op zich heel handig is waardoor je batterijen kan hotswappen. Alleen zijn het ouderwetse en moeilijk verkrijgbare accu’s. In totaal zitten er 4 accu’s bij de set wat voor een hele draaidag wel iets te weinig is. De accu’s laden traag op en ik heb het met spaarzaam draaien nog maar net gered. Ik zou veel liever een V-Lock adapter op de camera zien waardoor je goede Mini V-Locks kan gebruiken die veel langer meegaan.

Wat ik merkte bij deze camera is dat je uiteindelijk als je het als echte A-Cam wil gebruiken op shoot, je toch al snel de camera helemaal moet uitbouwen waardoor je toch met een bijna net zo’n grote setup werkt als bijvoorbeeld de EPIC of een Alexa Mini.

Waar natuurlijk het grote verschil in zit is het gewicht. En dat is wel ECHT lekker! Bij mijn shoot viel het gelukkig allemaal wel mee omdat ik het meeste vanaf statief of slider heb gedraaid. Ik heb echter de camera ook eens bij een andere shoot later nog gebruikt vanaf schouder en dan merk je wel echt dat de camera een stuk lichter is. Vooral na een hele dag draaien.

Het beeld
Laten we het over de kracht van de camera hebben, het beeld. Ik zal gelijk beginnen met een heel belangrijk kenmerk van de Komodo namelijk de Global Shutter. In plaats van een traditionele rolling shutter maakt deze camera dus gebruik van een sensor die elk frame in een keer volledig uitleest. Hoe snel je deze camera dus ook pant, het beeld blijft strak recht. Dit is echt een groot voordeel. Op mijn shoot heb ik hier niet super veel profijt van kunnen maken omdat het rustige bewegingen waren. Gelukkig kan je online hier genoeg over vinden. Door deze global shutter is deze camera dus uitermate geschikt voor snelle actie. Als ik weer eens naar de bergen zou mogen om achter snowboarders aan te gaan zou ik zeker deze camera hiervoor willen gebruiken. Wat ook een voordeel hiervan is, is dat je veel beter het beeld kan stabiliseren. Als je vanuit de hand wil draaien dan kan je dit veel makkelijker wegwerken. Om een voorbeeld te geven, het wijde shot in de video van de grote zaal met pilaren heb ik vanuit de hand gedraaid. Nu kan ik redelijk stabiel lopen maar door warp stabilizer is het nog net even een stukje strakker geworden.

Veel mensen zijn enorm gefocust op het woord Dynamisch Bereik, Dynamic Range. Laten we vooropstellen dat deze camera het gewoon heel goed doet. Kijk alsjeblieft nooit naar de hoeveelheid stops een fabrikant noemt, dit is eigenlijk gewoon altijd bullshit. Sorry, maar het is gewoon zo. “16.5 stops”, nope, never gonna happen. Alle fantastische films die je vroeger hebt gekeken, de klassiekers, zitten allemaal rond de 8 stops. Misschien hooguit 10 stops aan dynamisch bereik. De meeste moderne camera’s hebben allemaal ongeveer tussen de 10,5 en 12,5 stops wat dus meer dan voldoende is. De enige camera’s die net wat meer hebben zijn die van Arri, ongeveer richting de 14 stops. Wat ik zelf altijd het belangrijkste vind is hoe deze stops verdeeld worden over het spectrum. Ik heb over het algemeen liever meer ruimte in de highlights dan in de schaduwen. En vooral de rolloff van de highlights vind ik belangrijk. Dat wil zeggen, de overgang van overbelichting naar belichting waar nog de informatie in zit. Toch is het dan heel belangrijk hoe deze schaduwen worden weergeven. Zeker voor deze shoot waar ik veelal in behoorlijk donkere ruimtes ging filmen. Dit was dus een goede test om te kijken hoe het dynamisch bereik in de werkelijkheid uitpakt.

Om zo goed mogelijk gebruik te maken van het dynamisch bereik is een goede belichting van essentieel belang. Ik heb daarom een van mijn gaffers gevraagd of hij mee wilde werken bij dit project. Olaf Robberse nam zijn net nieuwe bus mee en hij had ook nog een extra helpende hand om hem te assisteren. Omdat we maar 1 dag de tijd hadden hebben we het geprobeerd zo simpel mogelijk te houden en met maar maximaal 2 lichten tegelijk gewerkt.

 Dan nog even over de kleuren van de camera. Dit vind ik altijd een lastig onderwerp omdat kleuren altijd heel erg subjectief zijn. Sommige mensen prefereren Canon, sommigen Arri en sommigen RED. Ook al heb ik zelf een RED prefereer ik eigenlijk altijd Arri qua kleuren. Qua kleuren vond ik de Komodo prima en enigszins vergelijkbaar met andere RED camera’s. Let alleen op met onderbelichting. Hij heeft snel de neiging om in groen en rood uit te slaan wat niet altijd even mooi is. Zorg er dus voor dat je niet te veel gaat onder belichten.

Conclusie
Toen ik deze camera ging testen wilde ik eigenlijk stiekem weten of de Komodo heel misschien mijn RED EPIC zou kunnen vervangen. In eerste instantie had ik het gevoel dat dit zeker mogelijk zou zijn. Helaas zijn er toch veel punten in het gebruiksgemak wat voor mij genoeg reden is om de Komodo niet als een echte dedicated A-cam te willen gebruiken. Desondanks denk ik dat er zeker momenten zijn waar ik deze camera veel liever zou gebruiken dan een zwaardere camera. Zoals ik al noemde bijvoorbeeld in de bergen als ik achter mensen aan zou moeten snowboarden. Of als ik snel bewegende actie zou moeten filmen waarbij de camera alle kanten op gaat. Ik denk dat voor dat soort camera werk deze Komodo echt keihard kan shinen.

Welke gear heb je gebruikt?
- RED KOMODO
- Laowa 24mm F14 Probe lens
- Laowa 12mm F2.8 Zero-D
- Sigma 18-35mm
- Contax Zeiss 50m 1.4 en 85mm 1.4
- Prosup Tango Roller
- SmallHD Bolt Focus 7'' + Bolt 500XT

Mocht je specifieke vragen hebben over de camera, de manier van belichten of andere vragen hebben dan kan je mij altijd een berichtje sturen op Instagram.

Instagram: @bartmartensdop
Website: bartmartensdop.com

Wil je nog een shout out geven?
Regie: Jelmar Hoekstra
D.O.P.: Bart Martens
Gaffer: Olaf Robberse
Assistent licht: Kevin Kloppenburg
Catering: Ingrid Kok
Hand model: Jaap Hoekstra
Drone (licensed) pilot: Bas Meerwijk
Productie: Playback Images
Equipment: Budgetcam & Robberse film light
Componist: Merlijn Snitker
Mixage: Merlijn Snitker studio
Assistent componist: Lionel Kistemaker
Viool en Viola: Vera van der Bie
Violoncello: Annie Tangberg
Post productie: Pixmix Studios
Montage: Jelmar Hoekstra
Colorist: Jef Grosfeld
VFX supervisie: Maarten Verlinden
Compositor: Ward Leten
Animator: Anton van der Velden
Logo ontwerp: Ian Coenen
Voice-over: Edwin Troost